Gevaar van te snel behandelen
Niet elk vervelende of schokkende gebeurtenis die we meemaken leidt tot een posttraumatische stresssyndroom (PTTS). Tegelijkertijd wordt de term ‘trauma’ klakkeloos gebruikt voor nare situaties meer betekenis te geven. De ‘protoprofessionalisering’ creëert een ander probleem: door iets een trauma te noemen, wordt het gepsychologiseerd en lijkt behandeling noodzakelijk.
Uit breed wetenschappelijk onderzoek blijkt dat de mens na een traumatische gebeurtenis grotendeels zelf kan herstellen. Maar liefst 85 procent van de mensen herstelt uit zichzelf, juist als je niets doet. ‘De veerkracht van de meeste mensen is groot en het siert een hulpverlener daarop te vertrouwen’, legt Pakvis, Traumaloket-directeur, toe. ‘Hoewel klachten altijd manifesteren, heeft gemiddeld slechts 15 procent na de eerste vier weken officieel last van een psychotrauma. Deze mensen vertonen namelijk niet of niet genoeg tekenen van herstel.’ Toch kiezen veel marktpartijen ervoor om in de eerste vier weken al over te gaan tot behandeling. Dat vindt Pakvis problematisch. ‘Dit alles past in een maatschappij die maakbaarheid en een ‘het moet leuk zijn’-cultuur heeft. Te vaak worden normale persoonlijke problemen tot object van behandeling gemaakt.’ Pakvis waarschuwt dat deze trend de veerkracht van de complete samenleving langzaam afbreekt.
Benieuwd naar het volledige artikel Pakvis? Lees het hele artikel ‘De kunst van het niets doen na traumatische gebeurtenissen’ online.